Jak odmienić imię Potusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Potusia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Potusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Potusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Potusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Potusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Potusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Potusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Potusi.
W wołaczu (Hej!): Potusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Potusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Potusia przez przypadki.