Jak odmienić imię Piusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Piusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Piusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Piusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Piusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Piusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Piusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Piusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Piusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Piusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Piusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Piusia.