Jak odmienić imię Pakosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pakosławunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Pakosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pakosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Pakosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Pakosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Pakosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Pakosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Pakosławuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Pakosławuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Pakosławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Pakosławunia przez przypadki.