Jak odmienić imię Olgagunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Olgagunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Olgagunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Olgagunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Olgaguni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Olgaguni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Olgagunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Olgagunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Olgaguni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Olgaguniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Olgagunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Olgagunia przez przypadki.