Jak odmienić imię Oktusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Oktusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Oktusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Oktusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Oktusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Oktusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Oktusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Oktusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Oktusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Oktusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Oktusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Oktusia przez przypadki.