Jak odmienić imię Norbertunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Norbertunia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Norbertunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Norbertunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Norbertuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Norbertuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Norbertunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Norbertunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Norbertuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Norbertuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norbertunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Norbertunia przez przypadki.