Jak odmienić imię Niesiebądkunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Niesiebądkunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Niesiebądkunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Niesiebądkunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Niesiebądkuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Niesiebądkuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Niesiebądkunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Niesiebądkunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Niesiebądkuni.
W wołaczu (Hej!): Niesiebądkuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Niesiebądkunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Niesiebądkunia.