Jak odmienić imię Niepełkunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Niepełkunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Niepełkunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Niepełkunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Niepełkuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Niepełkuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Niepełkunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Niepełkunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Niepełkuni.
W wołaczu (Hej!): Niepełkuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Niepełkunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Niepełkunia.