Jak odmienić imię Nicolunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Nicolunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Nicolunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Nicolunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Nicoluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Nicoluni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Nicolunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Nicolunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Nicoluni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Nicoluniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Nicolunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Nicolunia.