Jak odmienić imię Neomiłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Neomiłunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Neomiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Neomiłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Neomiłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Neomiłuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Neomiłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Neomiłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Neomiłuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Neomiłuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Neomiłunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Neomiłunia.