Jak odmienić imię Nadziejusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Nadziejusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Nadziejusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Nadziejusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Nadziejusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Nadziejusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Nadziejusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Nadziejusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Nadziejusi.
W wołaczu (Hej!): Nadziejusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Nadziejusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Nadziejusia przez przypadki.