Jak odmienić imię Naczęsławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Naczęsławusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Naczęsławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Naczęsławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Naczęsławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Naczęsławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Naczęsławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Naczęsławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Naczęsławusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Naczęsławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Naczęsławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Naczęsławusia przez przypadki.