Jak odmienić imię Mścisławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mścisławunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Mścisławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mścisławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Mścisławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Mścisławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mścisławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Mścisławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Mścisławuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Mścisławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mścisławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mścisławunia.