Jak odmienić imię Mścignusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mścignusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Mścignusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mścignusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Mścignusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Mścignusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mścignusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Mścignusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Mścignusi.
W wołaczu (Hej!): Mścignusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mścignusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mścignusia.