Jak odmienić imię Mysławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mysławunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Mysławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mysławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Mysławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Mysławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mysławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Mysławunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Mysławuni.
W wołaczu (Hej!): Mysławuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mysławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Mysławunia.