Jak odmienić imię Monisia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Monisia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Monisia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Monisia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Monisi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Monisi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Monisię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Monisią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Monisi.
W wołaczu (Hej!): Hej Monisiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Monisia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Monisia.