Jak odmienić imię Monicunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Monicunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Monicunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Monicunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Monicuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Monicuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Monicunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Monicunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Monicuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Monicuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Monicunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Monicunia przez przypadki.