Jak odmienić imię Miłośćusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miłośćusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Miłośćusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miłośćusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Miłośćusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Miłośćusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Miłośćusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Miłośćusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Miłośćusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Miłośćusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłośćusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Miłośćusia przez przypadki.