Jak odmienić imię Miłosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miłosławusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Miłosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miłosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Miłosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Miłosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Miłosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Miłosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Miłosławusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Miłosławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłosławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Miłosławusia.