Jak odmienić imię Miłosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miłosławunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Miłosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miłosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Miłosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Miłosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Miłosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Miłosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Miłosławuni.
W wołaczu (Hej!): Miłosławuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłosławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Miłosławunia przez przypadki.