Jak odmienić imię Miłosławulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miłosławulcia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Miłosławulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miłosławulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Miłosławulci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Miłosławulci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Miłosławulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Miłosławulcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Miłosławulci.
W wołaczu (Hej!): Miłosławulciu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłosławulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Miłosławulcia przez przypadki.