Jak odmienić imię Mirusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Mirusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Mirusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Mirusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Mirusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mirusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Mirusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Mirusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mirusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirusia.