Jak odmienić imię Mirosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirosławusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Mirosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Mirosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Mirosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mirosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mirosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Mirosławusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Mirosławusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirosławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Mirosławusia przez przypadki.