Jak odmienić imię Mirosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirosławunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Mirosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Mirosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Mirosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Mirosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Mirosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Mirosławuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Mirosławuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirosławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirosławunia.