Jak odmienić imię Mirogniewunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirogniewunia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Mirogniewunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirogniewunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Mirogniewuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Mirogniewuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mirogniewunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Mirogniewunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Mirogniewuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Mirogniewuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirogniewunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Mirogniewunia przez przypadki.