Jak odmienić imię Mirelunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirelunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Mirelunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirelunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Mireluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Mireluni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Mirelunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Mirelunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Mireluni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Mireluniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirelunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Mirelunia przez przypadki.