Jak odmienić imię Mirellusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirellusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Mirellusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirellusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Mirellusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Mirellusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Mirellusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mirellusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Mirellusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Mirellusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mirellusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirellusia.