Jak odmienić imię Mirellunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirellunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Mirellunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirellunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Mirelluni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Mirelluni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Mirellunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Mirellunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Mirelluni.
W wołaczu (Hej!): Mirelluniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mirellunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirellunia.