Jak odmienić imię Mireillunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mireillunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Mireillunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mireillunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Mireilluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Mireilluni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Mireillunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Mireillunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Mireilluni.
W wołaczu (Hej!): Mireilluniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mireillunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Mireillunia przez przypadki.