Jak odmienić imię Miranusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miranusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Miranusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miranusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Miranusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Miranusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Miranusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Miranusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Miranusi.
W wołaczu (Hej!): Miranusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Miranusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Miranusia przez przypadki.