Jak odmienić imię Minusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Minusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Minusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Minusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Minusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Minusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Minusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Minusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Minusi.
W wołaczu (Hej!): Minusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Minusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Minusia przez przypadki.