Jak odmienić imię Milburgusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Milburgusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Milburgusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Milburgusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Milburgusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Milburgusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Milburgusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Milburgusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Milburgusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Milburgusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Milburgusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Milburgusia przez przypadki.