Jak odmienić imię Milburgunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Milburgunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Milburgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Milburgunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Milburguni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Milburguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Milburgunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Milburgunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Milburguni.
W wołaczu (Hej!): Milburguniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Milburgunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Milburgunia przez przypadki.