Jak odmienić imię Mikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mikusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Mikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Mikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Mikusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Mikusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Mikusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Mikusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mikusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Mikusia przez przypadki.