Jak odmienić imię Merkusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Merkusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Merkusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Merkusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Merkusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Merkusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Merkusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Merkusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Merkusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Merkusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Merkusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Merkusia.