Jak odmienić imię Martusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Martusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Martusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Martusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Martusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Martusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Martusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Martusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Martusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Martusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Martusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Martusia przez przypadki.