Jak odmienić imię Martinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Martinunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Martinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Martinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Martinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Martinuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Martinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Martinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Martinuni.
W wołaczu (Hej!): Martinuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Martinunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Martinunia przez przypadki.