Jak odmienić imię Maritusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maritusia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Maritusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maritusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Maritusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Maritusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Maritusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Maritusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Maritusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Maritusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Maritusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Maritusia.