Jak odmienić imię Mariolunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mariolunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Mariolunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mariolunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Marioluni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Marioluni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mariolunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Mariolunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Marioluni.
W wołaczu (Hej!): Marioluniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mariolunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Mariolunia przez przypadki.