Jak odmienić imię Mariettunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mariettunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Mariettunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mariettunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Mariettuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Mariettuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Mariettunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Mariettunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Mariettuni.
W wołaczu (Hej!): Mariettuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mariettunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mariettunia.