Jak odmienić imię Maricia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maricia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Maricia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maricia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Marici.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Marici.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Maricię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Maricią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Marici.
W wołaczu (Hej!): Mariciu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Maricia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Maricia przez przypadki.