Jak odmienić imię Margusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Margusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Margusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Margusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Margusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Margusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Margusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Margusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Margusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Margusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Margusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Margusia przez przypadki.