Jak odmienić imię Margaretusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Margaretusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Margaretusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Margaretusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Margaretusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Margaretusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Margaretusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Margaretusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Margaretusi.
W wołaczu (Hej!): Margaretusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Margaretusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Margaretusia przez przypadki.