Jak odmienić imię Marcelusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marcelusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Marcelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marcelusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Marcelusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Marcelusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Marcelusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Marcelusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Marcelusi.
W wołaczu (Hej!): Marcelusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marcelusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Marcelusia przez przypadki.