Jak odmienić imię Marcelinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marcelinusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Marcelinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marcelinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Marcelinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Marcelinusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Marcelinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Marcelinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Marcelinusi.
W wołaczu (Hej!): Marcelinusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marcelinusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Marcelinusia.