Jak odmienić imię Marcelinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marcelinunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Marcelinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marcelinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Marcelinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Marcelinuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Marcelinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Marcelinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Marcelinuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Marcelinuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marcelinunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Marcelinunia.