Jak odmienić imię Mamertunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mamertunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Mamertunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mamertunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Mamertuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Mamertuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Mamertunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mamertunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Mamertuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Mamertuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mamertunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mamertunia.