Jak odmienić imię Maksyminusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maksyminusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Maksyminusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maksyminusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Maksyminusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Maksyminusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Maksyminusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Maksyminusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Maksyminusi.
W wołaczu (Hej!): Maksyminusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Maksyminusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Maksyminusia przez przypadki.