Jak odmienić imię Maksyminunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maksyminunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Maksyminunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maksyminunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Maksyminuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Maksyminuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Maksyminunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Maksyminunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Maksyminuni.
W wołaczu (Hej!): Maksyminuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Maksyminunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Maksyminunia.