Jak odmienić imię Maksymilusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Maksymilusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Maksymilusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Maksymilusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Maksymilusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Maksymilusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Maksymilusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Maksymilusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Maksymilusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Maksymilusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Maksymilusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Maksymilusia przez przypadki.